Dla poszczególnych klas norma wyznacza poziomy granicznych wartości przepuszczalności powietrza będące przeliczeniem z wartości pomiarów uzyskanych przy różnych ciśnieniach próbnych na ilość powietrza, jaka odpowiada ciśnieniu 100 Pa (10daPa). Na podstawie tej klasyfikacji można przyjmować, że im wyższa ustalona w badaniach i zadeklarowana przez producenta klasa przepuszczalności powietrza, tym szczelniejsze okno.


Jednocześnie norma wskazuje (pkt. 5.6), że każde z państw członkowskich UE, niezależnie od powyższej klasyfikacji może ustalić inny pożądany poziom osiągów okien w zakresie przepuszczalności powietrza, co stwarza sytuację, w której pierwszeństwo przed postanowieniami normy mogą mieć wymagania wynikające z powszechnie obowiązujących przepisów krajowych o czym powinni pamiętać eksporterzy i importerzy stolarki okiennej. Wymagania, co do szczelności powietrznej okien wprowadzanych do obrotu na terenie Polski, zostały ustanowione w przepisach techniczno-budowlanych, a konkretnie w załączniku nr 2 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U z 2002 r Nr 75 poz. 690 z późn. zm.), w którym w punkcie 2.3.2; stwierdza się między innymi: 

W budynku mieszkalnym, zamieszkania zbiorowego i budynku użyteczności publicznej współczynnik infiltracji powietrza dla otwieranych okien i drzwi balkonowych powinien wynosić nie więcej niż 0,3 m³/(m * h * daPa^2/3)... 

Ustawodawca odnosząc się do wymaganego poziomu przepuszczalności powietrza przez otwierane okna i drzwi balkonowe posłużył się pojęciem „współczynnika infiltracji powietrza”. Można to uznać za odwołanie do wcześniejszej treści aprobat technicznych, w których ITB określał dla różnych typów okien wartość współczynnika infiltracji powietrza „a” definiowanego jako ilość powietrza jaka przeniknie w ciągu 1 godziny przez 1 metr szczeliny okna lub drzwi balkonowych przy różnicy ciśnień 1daPa (m * h * daPa^2/3) po obu stronach okna. Warto w tym miejscu zauważyć, że podejście do określania przepuszczalności powietrza oparte o „współczynnik infiltracji powietrza „a” w polskich przepisach techniczno-budowlanych i odniesienie do długości linii stykowej różni się od podejścia normy PN-EN 14351-1+A1:2010, w której wymaga się podania odpowiedniej klasy oraz odniesienia przepuszczalności zarówno do linii stykowej jak i powierzchni. Ta rozbieżność może być powodem trudności w ocenie, czy przepuszczalność zadeklarowana zgodnie z normą oznacza równoczesne spełnienie wymagań przepisów krajowych.

Z udostępnionych nam obliczeń Laboratorium Techniki Budowlanej w Dąbrowie Górniczej wynika, że okno spełniające wymaganie Rozporządzenia, a ≤ 0,3 m³/(m · h · daPa^2/3) charakteryzuje się przepuszczalnością powietrza na poziomie 1, 39 (m³/h*m) w stosunku do linii stykowej. Patrząc na zamieszczoną na początku tabelę jest to wartość wyższa niż w klasie 4 (0,75) lecz niższa od granicy klasy 3 (2,25). Tym samym okno, któremu ze względu na przepuszczalność w stosunku do linii stykowej przypisano klasę 4 spełnia na pewno wymagania Rozporządzenia, okno z klasą 1 i 2 na pewno nie spełnia tych wymagań, a dla okna z zadeklarowaną klasą trzecią będzie można to określić dopiero po wykonaniu dodatkowych przeliczeń.