Stopy drewniane użytkowane przez dziesiątki lat są najczęściej ugięte. Ponadto ciężkie wypełnienie stropu polepą nadmiernie obciąża stare mury i fundamenty budynku, Fot. Weber Leca^®

IZOLACYJNOŚĆ AKUSTYCZNA STROPU DREWNIANEGO

Większość stropów w starych budynkach wykonywana była z drewna. Od spodu stosowano najczęściej tynk wapienny na trzcinie przybitej do desek sufitu. Pomiędzy belkami stropowymi, na listwach układano deski ślepego pułapu (tzw. wsuwki), a na nich najczęściej polepę, czyli mieszaninę gliny, sieczki i wapna. Warstwa ta pełniła w stropie rolę głównego izolatora akustycznegoi termicznego. Ciężka glina ograniczała przenikanie hałasu, sieczka spulchniała glinę, a wapno zapobiegało rozwojowi grzybów i zniechęcało do przebywania w stropie owady i gryzonie. Na belkach układano drewnianą podłogę z desek.

Aby wypoziomować strop i zmniejszyć jego ciężar własny (ciężar 1 m² takiej izolacji o grubości 15 cm dochodzi nawet do 200 kg), należy wymienić polepę na lżejszy materiał.Należy jednak przy tym pamiętać o zachowaniu odpowiedniej izolacyjności akustycznej. W akustyce niezwykle istotna jest masa – im materiał izolujący jest cięższy, tym jest lepszym izolatorem dźwięków przenoszonych przez powietrze. Zastosowanie keramzytu pozwala wyeliminować problem masy izolatora – pory wewnątrz granulatu i przestrzenie między granulkami to struktura rozpraszająca dźwięk, dlatego przy użyciu lekkiego keramzytu można częściowo wytłumić dźwięki przechodzące przez strop.

Stropy muszą również izolować od dźwięków uderzeniowych. W klasycznych rozwiązaniach stropów drewnianych funkcję tę przejmowały miękkie przekładki mocowane na belkach stropowych. Można je zastąpić Leca^® KERAMZYTEM o drobnej granulacji jako warstwą podkładu pod płyty suchego jastrychu. Luźny keramzyt w górnej warstwie pozwala również na wypoziomowanie ugiętego stropu i ułożenie podłogi pływającej z płyt suchego jastrychu. W remontowanym budynku opracowano i sprawdzono pod kątem izolacyjności akustycznej stropu drewnianego optymalne rozwiązanie izolacji stropu, oparte głównie na izolacji Leca^® KERAMZYTEM. Układ jego warstw przedstawiono na RYS.

Rys. Strop drewniany izolowany Leca^® KERAMZYT i wełną mineralną, Fot. Weber Leca^®

Każda z warstw tego rozwiązania spełnia określone funkcje:

1. płyta podłogowa suchego jastrychu to podłoże nośne pod posadzki i pierwszy z ciężkich elementów masy stropu izolujący od dźwięków powietrznych oraz dodatkowo zabezpieczający przed rozprzestrzenianiem się ognia;
2. Leca^® KERAMZYT podsypkowy to element, który:
– poziomuje ugięty strop,
– jako jeden z najcięższych keramzytów (ciężar nasypowy ~500 kg/m³) wprowadza dodatkową
masę (przeciw dźwiękom powietrznym),
– jako materiał sypki (nie sztywny) tworzy izolację tłumiącą dźwięki uderzeniowe,
– izoluje przeciwogniowo;
3. szpryc cementowy rozgranicza dwa rodzaje keramzytu i przeciwdziała ich mieszaniu się;
4. Leca^® KERAMZYT izolacyjny M (średnioziarnisty) lub Leca^® KERAMZYT izolacyjny L (gruboziarnisty) to lekki keramzyt (o ciężarze nasypowym ok. 300 kg/m³) o porowatej strukturze tłumiącej dźwięki powietrzne;
5. membrana paroprzepuszczalna lub papier woskowany zapobiega przesypywaniu się kruszywa
pomiędzy deskami ślepego pułapu;
6. wełna mineralna to materiał tłumiący dźwięki powietrzne i izolujący przeciwogniowo;
7. dwie warstwy płyty gipsowo-kartonowej to materiał zwiększający masę stropu, izolujący od
dźwięków powietrznych oraz zabezpieczający przeciwogniowo strop od spodu.

Wyniki badania izolacyjności akustycznej tak wykonanego stropu przedstawiono w TABELI 1.

Tab.1 - Wyniki badań izolacyjności akustycznej stropu z zastosowaniem Leca^® KERAMZYT oraz wartości dopuszczalne według norm PN - B - 02151 - 3:1999, Fot. Weber Leca^®
Z przeprowadzonych badań wynika, że tak przygotowany strop spełnia wymagania w zakresie ochrony przed hałasem dotyczących mieszkań w budynku wielorodzinnym. Uzyskane wartości są znacznie lepsze niż wymagania normowe. Zastosowanie lekkiego kruszywa w stropie drewnianym może przyspieszyć prace, obniżyć ciężar stropu, wypoziomować powierzchnię podłogi przy jednoczesnym uzyskaniu bardzo wysokich parametrów izolacyjności akustycznej.

IZOLACYJNOŚĆ AKUSTYCZNA ŚCIANY MIĘDZY MIESZKANIAMI

W projektowaniu pod kątem akustyki często nie docenia się roli tynku. Tymczasem badania porównawcze ścian pokrytych tynkiem cementowo-wapiennym bądź gipsowym pokazały, że izolacyjność akustyczna tej samej przegrody pogarsza się o 2–5 dB, gdy ściana wykończona jest tynkiem gipsowym. Obniżenie parametrów wynika z istotnego zmniejszenia się ciężaru tynku i w efekcie całej przegrody. Obustronny tynk cementowo-wapienny o grubości 1,5 cm zwiększa masę ściany o 57 kg/m². Typowy tynk gipsowy o grubości 1 cm zwiększa jej masę o zaledwie 20 kg/m². Różnica (37 kg/m²) najczęściej stanowi kilkanaście procent ciężaru całej przegrody. A pamiętać należy o funkcji masy – zmniejszenie ciężaru oznacza nieuchronne pogorszenie izolacyjności akustycznej ściany.

Rozwiązanie tego problemu zaproponowano w systemie budowania z elementów keramzytobetonowych Optiroc Blok wytwarzanych z Leca^® KERAMZYTU. Opracowano mianowicie dwa typy bloczków o takich samych wymiarach (38 x 18 x 24 cm), lecz różniących się ciężarem. W TABELI 2 przedstawiono wyniki badań akustycznych ściany wykonanej z lżejszych Bloczków Termo Optiroc 18, o ciężarze 23 kg/szt., pokrytej tynkiem cementowo-wapiennym oraz ściany z cięższych Bloczków Termo Optiroc 18 g, o ciężarze 26 kg/szt., na której ułożono tynk gipsowy.

Tab. 2 - Wyniki badania izolacyjności akustycznej ściany wykonanej z Bloczków Termo Optiroc 18 oraz Termo Optiroc 18 g, Fot. Weber Leca^®
Przewagą tego typu rozwiązań nad innymi ścianami międzymieszkaniowymi jest mniejsza grubość ściany. Otynkowane przegrody wykonane z innych materiałów mają najczęściej grubość 27–28 cm, wymurowane natomiast z keramzytobetonowych bloczków Termo Optiroc – zaledwie 20–21 cm. Różnica 7 cm grubości tylko na jednej ścianie daje dodatkową powierzchnię użytkową w całym mieszkaniu i bloku.