Fot. WM

Schody

Najtrwalsze w takim przypadku są schody żelbetowe leżące na gruncie.

Najczęściej popełniany błąd polega na wadliwym ukształtowaniu gruntu, na którym leży bieg schodów czyli wykonaniu go w formie pochylni. Często zapomina się, że schody leżące na gruncie mogą ulęgać zsuwaniu się w kierunku płyty dolnego spocznika, także leżącego przecież na gruncie. Dlatego przed wykonaniem biegu konieczne jest ukształtowanie elementów kotwiących (górnego i dolnego) o kształcie podobnym do spotykanego w przypadku belek spocznikowych. Oprócz tego dla zapewniania stabilności biegu ułożonego na gruncie, niezbędne jest wykonanie w gruncie wrębów zapewniających „kotwienie” elementu. Mając na uwadze trwałość elementu warto wykonać go na szalunku traconym wyłożonym folią PE i koniecznie wykonać zbrojenie dolne płyty.

Mur oporowy

To element, powodujący sporo problemów i często wadliwie wykonywany. Oczywiście najkorzystniej byłoby, gdyby miru wykonano z elementów żelbetowych prefabrykowanych. Niestety podobne elementy są jeszcze rzadkością w ofercie zakładów betoniarskich. Dlatego zwykle mur ten wykonuje się z bloczków fundamentowych (33kg), z betonu żwirowego B15 lub B20 w technologii murarskiej, z zastosowaniem zaprawy cementowej marki M7. Jeżeli przyjmiemy, że wysokość muru nie przekracza 1,70 m, a jego długość liczona od początku biegu do końca dolnego opocznika nie wynosi więcej niż 6 m, wystarczające jest wykonanie muru oporowego posadowionego na ławie betonowej. Napór gruntu powstrzyma mur o grubości muru 24 cm. W przypadku konieczności zwiększenia któregoś z wymienionych wymiarów, konieczne jest wykonanie muru o grubości 36 lub 48 cm. Oczywiście obliczenia statyczne każdej tego typu konstrukcji są niezbędne.

Gotowy mur , przed zasypaniem powinien zostać zabezpieczony od strony styku z gruntem izolacja przeciwwilgociowa, a jeśli to konieczne, ze względu na warunki gruntowo-wodne izolacją przeciwwodną.

Grunt do obsypania

Oczywiście najkorzystniej jest w sytuacji, kiedy mamy do czynienia z gruntami lekkimi o wysokiej przepuszczalności wody. Szczególnie dobre warunki eksploatacji zapewnią grunty piaszczyste.

W przypadku gruntów nieprzepuszczalnych (np. gliny), mając na uwadze trwałość muru oporowego przy zejściu do piwnicy, należy pomyśleć o obsypaniu muru oporowego gruntem przepuszczalnym lub kruszywem sztucznym np. keramzytem. Warto pamiętać, że grunty gliniaste o charakterystykach wysadzinowych oprócz znacznego zwiększania swojej objętości, po zawilgoceniu są gruntami ciężkimi.

Podczas eksploatacji pewne problemy może przysporzyć odprowadzanie wód opadowych z podestu dolnego. W takim rozwiązaniu warto zaprojektować drzwi otwierające się do wnętrza. A ponadto umieszczone (podobnie, jak podłoga pomieszczeń piwnicznych o ok. 10-12 cm powyżej poziomu dolnego podestu wejścia zewnętrznego. Niezbędnym elementem dolnego podestu jest wpust odprowadzający, umożliwiający odbieranie wody. Dzięki rurze może być ona odprowadzana do studni chłonnej lub, jeśli pozwala na to chłonność gruntu za pomocą rury drenarskiej do warstwy przepuszczalnej.

Korzystną modyfikacją zejścia zewnętrznego jest zadaszenie wykonane na wspornikach mocowanych do ściany domu i pokryte materiałem, częściowo przepuszczającym światło dzienne np. płytami z poliwęglanu.

Innym dobrym pomysłem ograniczającym przedostawanie się wilgoci np. z topniejącego śniegu gromadzącego się w okresie opadów na podstopnicach, przy ścianie piwnicy, jest wykonanie odcięcia schodów (biegu) od ściany budynku i ukształtowanie tego elementu w formie pochylni, biegnącej równolegle do biegu schodów, spływu o szerokości ok. 8-12 cm.