Fot. Derowerk
Materiał celulozowy powstaje z recyklingu papieru gazetowego. Następnie jest on rozdrabniany i rozwłókniany, aż uzyska sypką, włóknistą formę. Proces powstawania materiału jest zarówno ekologiczny jak i energooszczędny, gdyż wykorzystuje surowiec wtórny.

Celuloza jest instalowana metodą wdmuchiwania. Materiał wprowadzamy do specjalnej maszyny, z której pod ciśnieniem jest wtłaczany do przegrody. Korzystając z tej techniki mamy gwarancję, że materiał całkowicie dociepli dostępną przestrzeń tworząc szczelnie zaizolowaną przegrodę. W przypadku metod układania izolacji ręcznie ten standard jest prawie nieosiągalny.

Wbrew pozorom, materiał okazuje się wyjątkowo trwałym budulcem. Posiada minimum 50 lat trwałości użytkowej, co wyróżnia go na tle np.: pianek pur, charakteryzujących się 25 letnim okresem użytkowym. Tymczasem celuloza przynajmniej dwukrotnie go przebija.

Fot. Derowerk
Higroskopijność włókien celulozy odpowiada za fascynujące zjawiska fizyki budowli. Materiał doskonale radzi sobie z wilgocią, która może wykroplić się w przegrodzie. Struktura włókien pozwala na jej magazynowanie przy jednoczesnym zachowania izolacyjności przegrody. Celuloza, może związać wilgoć w ilości do 15% swojej masy. Opóźnia to kondensację wody w przegrodzie lub w ogóle do niej nie dopuszcza. Z drugiej strony, celuloza szybciej wyzbywa się wilgoci niż ją przyjmuje, w sprzyjających warunkach pozwalając na intensywne osuszanie przegrody budowlanej. Pomaga to zapewnić zdrowy mikroklimat w pomieszczeniach, a także chronić przegrodę przed biodegradacją (drewno) lub korozją (metal).

Celuloza to dobry izolator termiczny. Współczynnik przewodzenia ciepła Lambda dla materiałów celulozowych zamyka się w przedziale 0,039 – 0,045 W/m*K. Tylko jednemu materiałowi na rynku udało się wyłamać z tego przedziału i osiągnąć lambdę wynoszącą 0,037 W/m*K, pozostając niekwestionowanym liderem w technologii wdmuchiwania izolacji.

Celuloza co do zasady ma wysoką szczelność powietrzną i oporność na przepływ. W połączeniu z dokładnością wbudowania, zdecydowanie zmniejsza przewiewy. Jej skuteczność jest tak duża, że jeszcze do niedawna w Stanach Zjednoczonych była uznawana za podstawowy materiał uszczelniający.

Ocieplenie domu celulozą sprawia, iż budynek wykazuje lepsze wartości przesunięcia fazowego, czyli czasu w godzinach pomiędzy najwyższą temperaturą na zewnątrz budynku a najwyższą wewnątrz budynku. Zapewnia to zwiększenie komfortu mieszkańców latem. Właściwości celulozy sprawiają, że ciepło skumulowane w materiale dogrzeje wnętrze domu dopiero nad ranem, gdy temperatura na zewnątrz jest już dużo niższa. Osiągnięcie takiego komfortu jest możliwe dzięki wysokiemu ciepłu właściwemu celulozy c [kJ/(kg*K)] oraz bezspoinowej warstwie izolacji. Im większa wartość ciepła właściwego, tym większa jest wartość przesunięcia fazowego. Najwyższa wartość c uzyskana przez producentów celulozy do tej pory to c=2,15 kJ/(kg*K).

Ognioodporność to jedna z kluczowych kwestii jeśli chodzi o materiały izolacyjne. Najlepsi producenci na rynku stosują impregnaty powodujące, że taki materiał nie rozprzestrzenia ognia i nie spala się, a jedynie jego wierzchnia warstwa ulega zwęgleniu. Wgląd w klasy ognioodporności poszczególnych materiałów zapewniają karty produktów poparte odpowiednimi certyfikatami.

Brak spoin w przegrodzie, uzyskiwany dzięki sypkości celulozy oraz zastosowaniu metod wdmuchiwania to również wielki plus dla akustyki budynków nią docieplonych. Skosy dachu lub ściany docieplone celulozą pomogą zmniejszyć natężenie dźwięku nawet o 54 dB. W wypadku zastosowaniu izolacji w postaci mat, płyt powstają łączenia – spoiny, przez które przedostają się fale dźwiękowe.

Powyższy artykuł pokazuje możliwości materiałów celulozowych oraz szereg zalet wynikających z ich stosowania. Europejskie Aprobaty Techniczne oraz certyfikaty, które producent ma obowiązek udostępnić wraz z materiałem są gwarancją jakości materiału. Warto sprawdzać, czy producent dysponuje pełną i spójną dokumentacją techniczną, żeby uniknąć problemów z odpowiedzialnością. Odpowiednie przeszkolenie wykonawców w pracy na materiale celulozowym z wykorzystaniem maszyn znacznie minimalizuje błędy. Czyni to materiał przystępnym oraz szybkim w montażu dla wykonawcy i trwałą, ekologiczną izolacją dla klienta. Dzięki technologii blow-in problemu nie stanowi docieplanie budynków istniejących. Celuloza jako materiał sypki, może dostać się do praktycznie każdej przegrody przy odpowiednich ustawieniach maszyny oraz narzędziach.

ZDANIEM EKSPERTA: inż. Artur Dopadlik Doradca techniczny Derowerk Higroskopijne właściwości celulozy sprawiły, że wokół materiału narosło niemało mitów. Jednym z nich jest bezwarunkowe twierdzenie, że materiał nie potrzebuje folii parochronnych lub paroizolacyjnych. Tymczasem dobór odpowiedniego rozwiązania parochronnego ma kluczowe znaczenie dla trwałości konstrukcji i możliwy jest w połączeniu z właściwościami konkretnego materiału celulozowego. Każda przegroda wymaga dedykowanej analizy cieplno-wilgotnościowej. Jest to szczególnie ważne w przypadku dachów zamkniętych dyfuzyjnie krytych np. papą na deskowaniu. Tutaj zalecanym co do zasady działaniem jest ułożenie folii parochronnej aktywnej o zakresie zmian parametru sd w przedziale 0,25 – 10 m. Pozwala to uzyskać znaczący potencjał osuszania do wewnątrz budynku - folia aktywna ma zdolność do otwierania się na przepływ pary wodnej w sprzyjających warunkach (okres letni oraz dni o dużym nasłonecznieniu, w których dach nagrzewa się do wysokich temperatur). W dachach otwartych dyfuzyjnie (membrana paroprzepuszczalna + szczelina wentylacyjna) należy stosować folie parochronne o parametrze sd 2 m lub 5 m, które ograniczają dopływ pary wodnej, umożliwiając pełne odparowanie do szczeliny wentylacyjnej ponad wiatroizolacją. Alternatywą jest zastosowanie płyt OSB. Folie i płyty należy wbudowywać szczelnie z użyciem dedykowanych taśm. Technologia wdmuchiwania wymaga zastosowania folii o odpowiedniej wytrzymałości. Produkty o niskich parametrach mogą ulec uszkodzeniu podczas aplikacji bądź w czasie użytkowania obiektu. W związku z tym rekomenduje się zbrojone folie parochronne o wytrzymałości na rozerwanie powyżej 180 N oraz na rozciąganie nie niższej niż 280 N. Biorąc pod uwagę te wytyczne, zastosowanie materiałów izolacyjnych o właściwościach higroskopijnych chroni konstrukcję pod względem wilgotnościowym i jest działaniem wskazanym szczególnie w konstrukcjach zamkniętych dyfuzyjnie.